Agrowłoknina w ogrodzie

Agrowłókniny produkowane są z włókien polipropylenowych, mają nieregularną posplataną strukturę z odciśniętymi rowkami. Dzięki swojej porowatej strukturze przepuszczają wodę i pozwalają na swobodną cyrkulację powietrza. Posiadają również stabilizatory UV. Stosowane są przede wszystkim w celach ochronnych dla roślin ale również przyczyniają się do ich szybkości wzrostu. Są przy tym skuteczne i wygodne w użyciu. Wśród nich wyróżniamy dwa główne rodzaje ze względu na ich sposób stosowania. Możemy je wykorzystywać do okrywania roślin oraz ściółkowania gleby. Nadają się zarówno do stosowania na zewnątrz jak i nie ogrzewanych szklarni oraz tuneli foliowych.

Agrowłókniny okryciowe

Do okrywania roślin stosujemy agrowłókniny w kolorze białym, gdyż tylko te przepuszczają wystarczającą ilość światła, a ich lekkość oraz elastyczność nie ingeruje w prawidłowy rozwój roślin. Okrywając nimi rośliny zapewniamy im idealne warunki do wegetacji. Mają wtedy bardziej stabilne warunki termiczne i wilgotnościowe. Do okrywania najczęściej używane są gramatury od 17 do 50 g/m2. Wśród nich wyróżniamy te, które stosujemy zimą oraz wiosną. Możemy je również stosować tylko okresowo interwencyjnie podczas wiosny, gdy występują okresowe przymrozki. Chronimy wtedy warzywa, owoce oraz rośliny ozdobne, szczególnie wtedy, gdy posiadają już pąki kwiatowe lub owoce. Jesienią stosujemy, gdy chcemy, aby warzywa dłużej pozostały w gruncie podczas pierwszych niezbyt silnych przymrozków. Oba rodzaje różnią się od siebie przede wszystkim gramaturą, czyli ich ciężarem liczonym na 1 m2.

Agrowłóknina wiosenna

Do wiosennego okrywania stosujemy zazwyczaj te lżejsze o gramaturze od 17 do 30 g/m2. Mają one za zadanie chronić rośliny przed nadmiernym słońcem, gradobiciem, przymrozkami oraz insektami. Przeznaczane są głównie do osłony wcześnie wysianych warzyw oraz kwiatów, kiedy to warunki zewnętrzne są jeszcze dla nich niekorzystne. Jednak możemy nimi zabezpieczać również później wysiane rośliny ciepłolubne w okresach przymrozków. Możemy ją z powodzeniem stosować na sadzonkach, lub na wysianych nasionach warzyw, owoców, ziół oraz kwiatów.

Zapewnia roślinom idealne warunki do kiełkowania, wzrostu oraz rozwoju. Dlatego jest idealnym sposobem na przyspieszenie i zwiększenie plonów. Do roślin dobrze reagujących na osłanianie agrowłókniną należą: sałata, kapusta wczesna, kapusta pekińska, kalarepa, kalafior, rzodkiewka, rzodkiew, marchew, seler, ziemniaki wczesne, papryka słodka oraz truskawki.

Ważne jest aby podczas okrywania warzyw i owoców, ułożyć ją zgodnie z przewidywanym kierunkiem wiatru. Należy to zrobić również luźno tak aby umożliwić w przyszłości swobodny wzrost roślin. Natomiast zdjąć możemy ją po ustąpieniu niekorzystnych warunków atmosferycznych oraz po tym jak rośliny osiągną już właściwą dojrzałość.

Agrowłóknina zimowa

Do zimowego okrywania stosujemy zazwyczaj te cięższe o gramaturze od 30 do 50 g/m2. Mają one zadanie chronić rośliny przed niskimi temperaturami i wysuszającym wiatrem, szczególnie w bezśnieżne zimy, kiedy to rośliny pozbawione są ochronnej warstwy śniegu. Są stosowane głównie do okrywania iglaków, drzew oraz krzewów źle znoszących zimowe mrozy, takich jak winorośle, wrzośce, młode iglaki, rododendrony, magnolie oraz odpowiednich odmian warzyw zimujących w gruncie takich jak pietruszka naciowa, szpinak, sałata, por lub roszponka.

Okrywając drzewa i krzewy musimy pozostawić im trochę luzu aby ich nie zaginać. Jednak musimy to zrobić dosyć szczelnie od samego szczytu do podstawy. Po okryciu możemy spiąć brzegi zszywaczem lub obwiązać roślinę dookoła sznurkiem. Możemy też skorzystać z gotowych kapturów ochronnych dostępnych w sprzedaży.

Mocowanie do podłoża

Zarówno wiosenną jak i zimową porą należy dobrze zamocować do podłoża, aby zachować odpowiednią szczelność okrycia. Uniemożliwić jej zerwanie przez wiatr lub nadmierne falowanie. Możemy to zrobić obsypując brzegi ziemią lub obłożyć je woreczkami wypełnionymi np. piaskiem lub zrobić to kamieniami. Jednak najlepszym sposobem jest zamocowanie ich do podłoża specjalnymi kołkami, tzw. szpilkami do agrowłókniny o gładkiej powierzchni. Używamy ich zazwyczaj wtedy, gdy okrycie nie jest stosowane na długo, a miejsce nie jest narażone na silne wiatry. Drugim rodzajem są tzw. kotwice do agrowłókniny, które mają charakterystyczne groty w kształcie trójkąta. Tych zazwyczaj używamy, gdy przytwierdzamy materiał na dłużej oraz miejsce, w którym to robimy jest narażone na silne wiatry.

Agrowłókniny do ściółkowania

Do ściółkowania gleby stosujemy agrowłókninę w kolorze czarnym, brązowym lub zielonym. Jej gramatura powinna wynosić od 50 do 100 g/m2. Poprzez podwyższenie temperatury oraz wilgotności w glebie, tworzy specyficzny mikroklimat, który w znacznym stopniu przyczynia się do utrzymania optymalnych warunków dla rozwoju roślin. Znajduje swoje zastosowanie zarówno w ogrodzie warzywnym, gdzie sprzyja uprawie papryki, ogórków, pomidorów, sałaty, arbuzów oraz melonów. W ogrodzie owocowym, gdzie ściółkujemy nią glebę pod truskawki, maliny, borówki jak i drzewa oraz krzewy. Ściółkując rabaty, drzewa oraz krzewy, gdzie dodatkowo możemy obsypać ją jeszcze korą, żwirem lub innym materiałem pełni rolę dekoracyjną.

Do głównych zalet agrowłókniny zaliczamy:

  • przepuszczalność z zewnątrz wody oraz powietrza,
  • hamowanie rozwoju chwastów,
  • zapobieganie brudzeniu się nisko rosnących owoców i kwiatów,
  • ograniczanie parowania i utraty wody z gleby,
  • mniejszą podatność roślin na szkodniki i choroby,
  • wzmacnianie systemu korzeniowego roślin.

Układanie agrowłókniny ściółkującej

Przed ułożeniem podłoże należy oczyścić z chwastów, darni oraz innych elementów, które mogłyby doprowadzić do jej przerwania. Do zamocowania możemy wykorzystać specjalne kołki do agrowłókniny, którymi przytwierdzamy brzegi materiału do podłoża. Możemy również zakopać jej brzegi w ziemi, wykopując uprzednio rowek z każdej strony.